Όταν καταναλώνουμε τροφές υψηλές σε υδατάνθρακες, το σώμα παράγει γλυκόζη και ινσουλίνη. Η γλυκόζη είναι το πιο εύκολο μόριο για το ανθρώπινο σώμα να μετατρέψει και να χρησιμοποιήσει ως ενέργεια και γι΄αυτό το σώμα μας έχει συνηθίσει να το προτιμάει έναντι των άλλων πηγών ενέργειας. Η ινσουλίνη παράγεται για να γίνει επεξεργασία της γλυκόζης κατά την κυκλοφορία του αίματος και να μεταφερθεί ως καύσιμο ενέργειας σε ολόκληρο το σώμα. Από τη στιγμή που η γλυκόζη προτιμάται και χρησιμοποιείται ως πρωταρχική πηγή ενέργειας, τα λίπη δεν χρειάζονται και γι αυτό το λόγο αποθηκεύονται με συνέπεια το πάχος.
Τη δεκαετία του 1920 επιστήμονες ανακάλυψαν πως το ανθρώπινο σώμα μπορεί να χρησιμοποιήσει το λίπος ως πηγή ενέργειας. Τα κύτταρά μας μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα λίπη ως καύσιμο όταν το συκώτι έχει τη δυνατότητα να τα μετατρέψει σε κετόνες. Εδώ εμφανίζεται ο όρος κέτωση, δηλαδή η κατάσταση που επέρχεται ο οργανισμός μετά τη μετατροπή της μηχανής παραγωγής ενέργειας και την αλλαγή του καυσίμου. Αυτό που κάνουμε είναι να παρακινήσουμε το σώμα να χρησιμοποιήσει τα λίπη ως κάυσιμο – πηγή ενέργειας – μια και δεν θα έχει άλλη εναλλακτική από τη στιγμή που έχει περιοριστεί ή σταματήσει εντελώς η κατανάλωση υδατανθράκων. Τότε το συκώτι παράγει κετόνες από το λίπος. Οι κετόνες αυτές χρησιμοποιούνται ως πηγή καυσίμου από τον οργανισμό και ιδιαίτερα από τον εγκέφαλο.
Τα οφέλη είναι πολλά:
Αύξηση της νοητικής λειτουργίας
Διαύγεια
Βελτίωση στην αντοχή
Τεράστιες αλλαγές στη σωματική σύνθεση
Σταθερά επίπεδα γλυκόζης
Μειωμένα επίπεδα ινσουλίνης
Λιγότερη πείνα
Συνεχής παροχή ενέργειας
Αφήστε μια απάντηση